پرش به محتوا

نیروهای مسلح پاکستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیروهای مسلح پاکستان
پاکستان مسلح افواج
نشان
پرچم
بنیان‌گذاری۱۴ اوت ۱۹۴۷؛ ۷۷ سال پیش (۱۹۴۷-14}})
شاخه‌ها نیروی زمینی پاکستان
نیروی دریایی پاکستان
نیروی هوایی پاکستان
ستادراولپندی
وبگاه
رهبری
فرمانده کل قوارئیس‌جمهور پاکستان عارف علوی
وزیر دفاع پاکستانپرویز ختک
رئیس ستاد مشترکندیم رضا
نیروی انسانی
سن سربازی۱۶–۲۳[۱]
خدمت سربازیNone
نیروی فعال۶۵۳٫۰۰۰ نفر [۲] (رتبه ششم)
نیروی مستقر عربستان سعودی — ۱٬۱۸۰[۳][۴][۵]
دخل و خرج
بودجه۱۰.۳ میلیارد دلار (۲۰۱۹)[۶]
درصد تولید ناخالص داخلی۴٪ (2019)[۶]
صنعت
تأمین کنندگان خارجی

نیروهای مسلح پاکستان (انگلیسی: Pakistan Armed Forces) به مجموعه‌ای از نیروهای نظامی فعال و ذخیره در کشور پاکستان گفته می‌شود، که از نیروی زمینی پاکستان، نیروی دریایی پاکستان و نیروی هوایی پاکستان تشکیل می‌شود و فرماندهی آن برعهده رئیس‌جمهور پاکستان می‌باشد. نیروهای مسلح پاکستان ششمین نیروی نظامی جهان محسوب می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "South Asia :: Pakistan — The World Factbook". un.org. CIA. Archived from the original on 24 May 2020. Retrieved 13 December 2020.
  2. International Institute for Strategic Studies (14 February 2018). The Military Balance 2018. Routledge. p. 291. ISBN 978-1-85743-955-7.
  3. "Troops already in Saudi Arabia, says minister". Dawn. 11 April 2015. Retrieved 8 June 2017. Our troops are already present in Tabuk and some other cities of Saudi Arabia.
  4. Syed, Baqir Sajjad (22 April 2017). "Raheel leaves for Riyadh to command military alliance". Dawn. Retrieved 8 June 2017. Pakistan already has 1,180 troops in Saudi Arabia under a 1982 bilateral agreement. The deployed troops are mostly serving there in training and advisory capacity.
  5. Shams, Shamil (30 August 2016). "Examining Saudi-Pakistani ties in changing geopolitics". Deutsche Welle. Retrieved 8 June 2017. However, security experts say that being an ally of Saudi Arabia, Pakistan is part of a security cooperation agreement under which about 1,000 Pakistani troops are performing an "advisory" role to Riyadh and are stationed in Saudi Arabia and other Gulf countries.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Tian, Nan; Fleurant, Aude; Kuimova, Alexandra; Wezeman, Pieter D.; Wezeman, Siemon T. (27 April 2020). "Trends in World Military Expenditure, 2019" (PDF). انستیتو بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم. Retrieved 27 April 2020.

پیوند به بیرون

[ویرایش]